بررسی اثر داروی پنتوکسی فیلین بر روی اختلالات حافظه فضایی ناشی از ایسکمی/ ریپرفیوژن فراگیر گذرا در فاز استروس موش های صحرایی ویستار ماده

سابقه و هدف: وقفه در جریان خون مغزی سبب آسیب دائمی مغز و عملکردهای غیر طبیعی رفتاری می شود. سلول های هرمی ca1 هیپوکامپ به این آسیب ها بسیار حساس هستند. متاسفانه استراتژی دارویی موثری در جهت بهبود آسیب های ناشی از ایسکمی مغزی وجود ندارد. ثابت شده پنتوکسی فیلین دارای اثر حفاظتی بر روی نورون ها می باشد همچنین استروژن سبب بهبود ضایعات مغزی ناشی از انسداد عروقی می گردد. این مطالعه به بررسی اثر پنتوکسی فیلین در حضور استروژن بر اختلالات حافظه فضایی و آسیب نورونی ناشی از ایسکمی/ ریپرفیوژن فراگیر گذرا در موش صحرایی ماده (در فاز جنسی استروس) می پردازد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، حیوانات (56n=) به چهار گروه کنترل، ایسکمی، حامل و آزمایشی (mg/kg 200) تقسیم شدند و همگی در فاز استروس قرار داشتند. پنتوکسی فیلین یک ساعت قبل و بعد از ایسکمی/ ریپرفیوژن تزریق شد. ایسکمی به روش انسداد دو طرفه شریان کاروتید مشترک القا شد و سپس ریپرفیوژن صورت گرفت. از ماز آبی موریس و رنگ آمیزی نیسل برای بررسی تمامی گروه ها استفاده شد. یافته ها: براساس نتایج ماز آبی موریس، ایسکمی/ ریپرفیوژن اثر منفی بر روی حافظه فضایی ندارد و از لحاظ آماری میان گروه ها تفاوت معنی داری وجود نداشت، در حالی که بررسی های بافتی بیانگر تفاوت معنی دار تعداد نورون های هرمی سالم ناحیه ca1 هیپوکامپ میان گروه های کنترل و آزمایشی در مقایسه با گروه های حامل و ایسکمی بود (05/0>p). نتیجه گیری: به نظر می رسد پنتوکسی فیلین سبب کاهش آسیب سلول های هرمی ca1 گشته و در حضور استروژن مانع اختلال شناختی در موش های صحرایی ماده می گردد. واژگان کلیدی: ایسکمی مغزی، پنتوکسی فیلین، حافظه فضایی، استروژن، موش صحرایی.